Je hand uit steken. Een hele basale handeling. Die je al vroeg leert van je ouders of in elk geval opvoeder. Of op school. Voor je verkeersexamen.

Wat maakt het dan toch dat het op latere leeftijd steeds lastiger lijkt te zijn om je hand daadwerkelijk uit te steken? Om te laten zien welke kant je op gaat?

In januari vertelde ik jullie van mijn voornemen om de Nijmeegse Vierdaagse te gaan lopen.

Dinsdag 27 februari startte de tweede inschrijfronde, de ronde waarbij ik me in moest schrijven. Klokslag 8 uur 's ochtends zat ik klaar om me in te schrijven, 10 minuten later was het gepiept. En toen begon het wachten... zou er een loting komen? En zo ja, zou ik ingeloot worden?

Hier is hij dan, even een tussenstand; hoe bevalt het me zonder Coca Cola? Vind ik het fantastisch? Drink ik het nooit weer?

Aanstaande woensdag is het 1 maart en in de kerkelijke agenda staat dan dat het Aswoensdag is.

Eigenlijk wist ik niet zo goed wat dat betekende, behalve dan dat het de start van de 40 dagentijd is. 

Wandelen, lopen, struinen, kuieren, hoe je het ook wilt noemen... ik verplaats me graag met de benenwagen.