Langzaam maar zeker bereikte mij wat bezorgde berichtjes. Of het wel goed met me ging, of Wendy nog wel vloog.
Super lief! Dank daarvoor:)
En om antwoord op de vragen te geven: Wendy vliegt zeker nog wel:). Goed is wel een te iets optimistisch woord voor hoe het met me gaat, al is slecht ook absoluut niet van toepassing. De meeste mensen om mij heen weten het wel: ik hou niet van het najaar en de winter. Bij enig teken van sneeuw word ik acuut chagrijnig en de eerste tonen van Mariah Carey met haar 'All I want for Christmas' zijn voor mij redenen genoeg om in winterslaap te gaan. Maar buiten dat om kan ik er normaal wel redelijk mee om gaan. Je druk maken over het weer heeft geen enkele zin en met een 'verstand op nul, blik op oneindig' instelling kom je een heel eind.
Maar dit jaar gaat het me lastig af. Vorige jaren kon ik prima tegen een uur tijdsverschil maar vanaf het moment dat de klok dit jaar een uur achteruit ging, gebeurde hetzelfde met mijn energieniveau. Een winterdip noemen ze dat geloof ik. Combineer dat met lange werkdagen, een hoge werkdruk en veel vrijwilligerswerk en je krijgt een hele moede Wendy. Die het, eerlijk is eerlijk, erg lastig vind om de 'verstand op nul, blik op oneindig' instelling te vinden. Alles kost me meer moeite en waar het in de zomer makkelijk weg te werken is met 2 nachten goed slapen, kan ik nu wel weken goed slapen en heb ik nog niet het idee dat het langdurig opknapt. Even wel hoor, maar niet voor een langere tijd.
Nu klinkt dit allemaal erg dramatisch en dat is het absoluut niet. Dat wil ik wel even benadrukken. Gelukkig is ondertussen het einde inzicht van de drukke periode op het werk (iedereen die in de retail werkt herkent het, de 1,5-2 maand voor Kerst is de drukste periode) en ook de druk binnen het vrijwilligerswerk komt 16 december tot een einde.
Van 15 december 15.00 uur - 16 december 15.00 uur staat namelijk in het mooie Heerde een heus Glazen Huis. En ik heb me laten strikken voor de organisatie daarvan. Gelukkig samen met een paar anderen, dus dat is heel fijn! Natuurlijk heb ik er super veel zin in, maar boy o boy, het is me wel even een werkje. Ik hoop dan ook dat het allemaal gaat lukken en het storm loopt. Maar bovenal hoop ik dat we ons streefbedrag van 10.000 euro halen om te doneren aan het Goede Doel van Serious Request.
Met het afvallen gaat het zeer schommelend. Als ik het druk heb en moe ben, vind ik het bijzonder lastig om naar de sportschool te gaan. En om te koken. En om gezond te eten. Je kunt dus wel nagaan wat voor effect dat had op de weegschaal. Maar elke realitycheck is er 1 en toen ik hoorde dat er nu aan beide kanten van mijn familie gekeken wordt naar hart- en vaatziekten zorgde dat er toch wel even voor dat ik me achter mijn oren krabde. Met mijn overgewicht en met gemak een sloot aan erfelijkheidsfactoren lijkt het wel vast te liggen in mijn toekomst dat ik daar ook last van krijg. Laat ik daar nou net niet op zitten te wachten.... Dus ben ik vorige week weer braaf naar de sportschool gegaan en zat ik vanochtend om 7 uur (gaaaaaaap!) me druk warm te fietsen op de hometrainer in de sportschool om vervolgens drie kwartier met allerlei gewichten aan de slag te gaan. Mijn voortgangsgesprek daar en het maken van een nieuw sportschema heb ik maar even uitgesteld tot 2 januari. Als ik dan een meting laat doen wil ik ook wel een vooruitgang laten zien:) Zodra dat geweest is zal ik jullie weer op de hoogte stellen.
En dan als laatste ook nog even kort een update over mijn werk. Het gaat daar goed! Het is erg druk momenteel met enerzijds alle activiteiten nog voor dit jaar en de voorbereidingen voor 2018 en anderzijds de integratie met D.I.O. Pittig is het zeker, maar ik blijf het ook inspirerend vinden hoe iedereen, ondanks eventuele tegenslagen, toch keer op keer weer de schouders eronder blijft zetten en samen er voor gaat. Zolang we die instelling keer op keer blijven vinden, dan komen we er zeker wel. En daar gaan we voor!
Dank voor alle lieve berichtjes en voorzichtige check-inns. en tot later!