Alleen reizen

Spannend, opwindend, leuk, mooi, horizon verbredend, het zijn allemaal positieve eigenschappen van reizen.

De negatieve, of op z'n minst moeilijke kanten van reizen worden dan weer niet zo vaak benoemd. En dat is ook begrijpelijk. Wie wil er nou iets negatiefs lezen over iets wat je van plan bent? Nou ik dus. Niet zo zeer negatief, maar wel graag realistisch. En dat is lastig te vinden kan ik je vertellen!

Ik ben van nature een rasoptimist. Altijd blij, altijd de zonnige kant in zien. In de loop der jaren (je wordt wat ouder helaas) is dat optimisme van mij langzaam maar zeker veranderd in realisme. Ik krijg graag een realistisch beeld voorgespiegeld. De bekende + en - lijstjes. Ideaal om een conclusie te trekken. Zo had ik die graag gevonden over alleen reizen. Specifiek naar een zeer arm land.

Oef, heb ik dat even onderschat.

In 2013/2014 begon bij mij het idee te sluimeren om langere tijd alleen op reis te gaan en Spaans te leren. Los komen van alles en iedereen en mijn eigen grenzen verkennen.

Zoals jullie kunnen lezen in mijn verhalen over Nicaragua heb ik dat ook gedaan.

En dat viel tegen! Laat ik voorop stellen dat het niet hielp dat ik een infectie op liep, maar ik vond het heel erg moeilijk.

Nicaragua is een derde wereld land. En hoewel ik dacht te weten wat dat inhoudt, wist ik dat totaal niet. Mensen zijn arm. Erg arm. Niet elk kind gaat naar school en er zijn veel Nicaraguanen werkeloos. Nu ben ik alleen in León geweest (op 1 na grootste stad in Nica), maar ik begreep dat het in de rest van het land niet veel beter is.

Ik denk dat ik mezelf best maatschappelijk betrokken mag noemen en dan is die armoede lastig te verteren. En als je er langer bent en je realiseert waarom er zoveel armoede is (doodgewone onnozelheid) is dat behoorlijk ontmoedigend. Mijn gevoelens daarbij had ik heel graag met iemand gedeeld. Niet met iemand van thuis, maar een reismaatje die hetzelfde ziet als jij. Die had ik helaas niet. Er bekroop me een gevoel van eenzaamheid dat langzaam maar zeker steeds groter werd. Ik kwam tot de conclusie dat ik alleen reizen helemaal niet leuk vond! Ongeacht alle positieve punten die je overal kunt lezen en die iedereen me vertelde, was er niets en niemand die me hierop voorbereid had. Onvoorbereid is niet iets dat bij me past. Alle scenario's waren de revue gepasseerd, overal had ik wat voor bij me. Tot aan een deurstopper aan toe.

Totaal gedesillusioneerd kwam ik na drie weken thuis. Hartstikke ziek van de stomme antibiotica en me een ongelooflijke sukkel voelend. Maar wat heb ik veel geleerd.

Vandaar, voor een ieder die het lezen wil, mijn + en - lijstje voor alleen reizen.

+ absolute vrijheid

+ leert veel

+ goed voor zelfstandigheid

+ leert andere mensen kennen

- niemand om iets mee te overleggen

- eenzaamheid ligt snel op de loer

- duurder pp dan met z'n twee

- keuzestress

Wat vinden jullie de voor- en nadelen van alleen op reis gaan? Ben je wel eens alleen op reis geweest?